بدن مادی و چاکرای مولاداهارا

کالبد جسمانی

 

بدن اول مان همان جسم مادی در ارتباط با زمین و خاک و سیاره مریخ و ارتباطش با مولادهارا(ریشه) چاکرا هست. که ما می تونیم بدون داشتن قدرت روشن بینی اون رو ببینیم. از طریق بدن جسمانی می توانیم درونیات خود را بیان کنیم، منظور دیگران را درک کنیم و به آگاهی برسیم.

شروع از بدن مادی است و اگاه باش به آن. به دستت به پایت به برگرداندن سرت به غذا خوردنت و صحبت کردنت. به این ترتیب به حس درونی هم میرسی.

اگاه بودن لحظه به لحظه به جسمت تو را معطوف به درون هم میکند.

نمود بیرونی احساساتت مثل خشم کینه گریه جیغ و… به صورت های مختلف نمایان میشه.

 

اوشو میگه: نخستین گام احساس بدن از درون است. وقتی نفرت را حس میکنی، احساس درونی ات متفاوت است. بین وقتی که احساس تنبلی میکنی و هنگامی که احساس فعالیت، تفاوتی هست. وقتی هم که خواب آلوده ای باز هم تفاوتی در بین است. این تفاوتها میبایست جداگانه و جزء به جزء شناخته شوند. تنها آن وقت است که با زندگی درونیات آشنا میشوی.

 

چاکرا مولاداهارا مرکزی است که درست همین الآن انرژی جنسی در آنجاست. ارتباط ما با مادیات و زمین هست . مرکز لذت های بدون گناه.بنابراین  گناه انسداد برای این چاکراست. علاوه بر اون اسیبش اسیب سیاره مریخ رو دنبال  داره و نهایتا اسیب مادیات مارو .

 

مولاداها را رامیتوانیم از موقعیتی که طبیعت به ما داده استفاده کنیم به ۲ طریق :

  • اول انکه در همان وضع طبیعی بمانیم ولی آنوقت جلوی رشد روحی و معنوی خود را بگیریم.
  • طریقه دوم آیا به مبارزه با وضع طبیعی بلند بشیم؟

اگر به سامان طبیعی تسلیم بشیم نمیتونیم  رشد فراتر از مادی داشته باشیم بنابراین در یک سوی، یک نیاز وجود داره؛ و در دیگر سو، یک سرکوب. بارها اشاره شده سرکوب مانعی است بر مراقبه. این سد نخستین چاکراست

پس راه حل چیه؟

اوشو اینطور پاسخ میده: تمامی عناصر طبیعی به گونه ای کور و ناآگاه در ما آرمیده اند. اگر ما نسبت به آنها آگاه شویم، دگرگونی آغاز میشود.

 

تا زمانی که ما نسبت به بدن مادی ناهشیار و بی توجه باشیم این بدن نمی تونه هماهنگی با سایر بدن ها رو پایه گذاری کنه منظور از بی توجهی اینه که به طور کامل از این بدن آگاه نیستیم هنگامی که راه میریم از این واقعیت که در حال راه رفتنیم به سختی آگاهیم وقتی که ایستاده ایم از این واقعیت که در حال ایستادنیم به دشواری آگاهیم حین خوردن نیز از این واقعیت که در حال خوردنیم به سختی آگاهیم هر فعالیتی که با بدن می کنیم در ناآگاهی و ناهشیاری انجام می دهیم درست مثل یک خواب گرد اگر ما در مورد این بدن ناآگاه هستیم پس نسبت به سایر بدن ها، بدن های درونی،  به طور مضاعف تری ناآگاه باشیم چرا که آنها ضریف تراند اگر ما از این بدن زمخت که با چشم قابل رویته ناآگاهیم مسئله آگاه بودن از بدن های ظریف غیرمرئی پیش نمیاد چراکه آگاه بودن از آنها غیرممکن است

 

بنابراین نخستین چیز آگاه بودن از بدن است با هر کنش کوچک که بدن مادی انجام میده تزکار و توجه به طور مطلق ضروری است باید در کل آنچه که در می کنیم مراقب و سر تا پا توجه باشیم همانطور که بودا می گفت وقتی که در طول جاده راه می روی آگاه باش که در حال راه رفتنی وقتی که پای راست خود را برمی داری ذهن باید از این واقعیت آگاه باشد که پای راست برداشته شده است شب هنگام که می خوابی باید بدانی که چه وقت غلت زده و پشت و رو می شوی.

 

بنابراین  به تمام حرکات خود در روز اگاه باشید. این ، تمرین این بدن هست.

در نجوم با توجه به طالع فرد و قرار گیری مریخ ورزش های متناسب داده میشه تا مریخ توی تعادل باقی بمونه.

 

 

 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Scroll to Top