اورانوس ، اولین سیاره از سه گانه ی سیارات بیرونی یا بهتر بگیم سیارات مدرن !. حالا چرا سیارات بیرونی ؟ چون سری سیارات اورانوس ، نپتون و پلوتو بعدها کشف شدن و بهشون پرداخته شد.
از همین قضا در دوره های آموزشی نجومی که انجمن متافیزیک ایران برگذار میکنه به این سری سیارات کمتر پرداخته میشه.
کمتر پرداخته شدن یه این معنا نیست که شما تعلیمات لازمه رو نمیبینید ! بلکه بر طبق دستورعملات آموزشی این گونه سیارات و ستارگان در دوره های پیشرفته مورد برسی کارشناسانه قرارمیگیرند.
رصد اورانوس
تحت شرایط بسیار عالی ، اورانوس را می‌توان با چشم غیر مسلح دید. هنگام مشاهده با تلسکوپ ، اورانوس بصورت حلقه کوچکی به رنگهای سبز و آبی دیده می‌شود. ۱۵ قمر اورانوس تا کنون کشف شده‌اند که به موازات استوای سیاره و در جهت چرخش سایره ، به دور آن می‌چرخند. در اثر انحراف محور چرخش اورانوس ، صفحه استوای سیاره تقریباً عمود بر صفحه دایره البروج است.
به همین سبب ، گاهی اوقات مانند سالهای ۱۹۴۵ و ۱۹۸۷، اگر از زمین به اورانوس بنگریم فقط قطب آن دیده شده ، مدار قمرهای سیاره تقریباً بصورت صفحه‌ای کامل به نظر می‌رسد. بعضی اوقات نیز ، مانند سالهای ۱۹۶۶ و ۲۰۰۸ ، کناره مدار قمرهای اورانوس دیده شده ، چنین به نظر می‌رسد که قمرها در مسیری مستقیم عقب و جلو می‌روند.
منبع : سایت روشد
خواص فیزیکی اورانوس
محور چرخش اورانوس حدود ۹۸ درجه نسبت به صفحه مدار سیاره به دور خورشید انحراف دارد. بنابراین اورانوس بر خلاف سایر سیاره‌ها ، روی محوری تقریباً افقی می‌چرخد. انحراف محور اورانوس تأثیر زیادی بر قطبهای سیاره می‌گذارد و باعث می‌شود که هر قطب از دوره تناوب مداری که ۸۴ سال زمینی طول می‌کشد، ۴۲ سال را در روشنایی و ۴۲ سال دیگر را در تاریکی بگذراند. به هر حال ، اورانوس به قدری از خورشید دور است که تفاوت دما در قطبها در طول تابستان و زمستان فقط ۲ درجه سانتیگراد (۳٫۶ درجه فارنهایت) است.
اورانوس سومین سیاره بزرگ منظومه شمسی بوده ، بزرگی آن ۴ برابر زمین است. دوره تناوب مداری این سیاره ۸۴ سال زمینی است و بعد از نپتون و پلوتون ، طولانی‌ترین مدار را دارد.
منبع : سایت روشد
قوانین ارسال دیدگاه